Ik word weleens benaderd door mensen uit de praktijk die het nieuws een beetje in de gaten houden en dat vervolgens projecteren op hun eigen situatie. Naar aanleiding van de cafébrand in Volendam kwam in het nieuws dat de brandweer in Nederland gemiddeld vijf jaar achterstand heeft in zijn controlerende taak. Of ik daar niet een vlijmscherp stukje over kon maken.
Want: “wij moeten eens vijf dágen te lang wachten met het doorvoeren van een of andere onzinnig stukje regelgeving; dan zijn wij ineens de milieucriminelen”, aldus deze mensen uit de praktijk.
Onduidelijk blijft of ze deze in hun ogen kromme toestanden willen rechttrekken door ook voor horecagelegenheden een keihard handhavingsbeleid te gaan voeren zonder controle-achterstanden, óf door de wetgeving waar telers mee te maken hebben ook pas vijf jaar na invoering ervan te gaan controleren.
In feite willen deze mensen uit de praktijk het liefst dat de overheid gewoon zo doorgaat, zodat ze tot in lengte van jaren kunnen blijven roepen dat het allemaal niet eerlijk is en krom. En dat de overheid met twee maten meet. Ze willen het gevoel hebben en houden dat ze daardoor dus in de grond niet gehouden zijn aan al die in hun ogen onpraktische wetgeving die er op hen af komt rollen. Overheid en maatschappij zouden zelfs dankbaar moeten zijn dat ze eigenlijk helemaal uit zichzelf tóch nog wat doen aan milieu en voedselveiligheid. Ze willen kortom zwelgen in kortzichtige verongelijktheid.
Zo scherp genoeg?
Rik Prikkel 4/2001
Geen opmerkingen:
Een reactie posten