Elke zomer is de optelsom van net zoveel zomers als men maar heeft meegemaakt en zich kan herinneren. En de een kan zich meer herinneren dan de ander.
Je hebt mensen die weten nog precies in welk jaar wie op welke dag welke etappe in de Tour heeft gewonnen en met hoeveel seconden voorsprong. En mensen die nog precies weten hoeveel cent komkommers deden op 29 juli 2001 en witlof en bloemkool en Doyenné du Comice.
Maar sommigen zijn zelfs de zomer van 2009 al vergeten. Voor diegenen nog even een kort weerbericht: minder zwoel dan die van 2010. En kouder ook, maar anderzijds wél zo heet.
De eerste blokkade van een lokale C1000 of Jumbo door boze tuinders op buisrailkarren met actiespandoeken wapperend aan de valhekjes leek niet ver weg. Maar ja meneer, iederéén heeft last van de crisis, dacht de burger al toen er verontruste telers voor de Tweede Kamer handtekeningen kwamen inleveren. Rotttige pech, prijzen in de goot terwijl dat nou ook weer niet zoveel met die hele godvergeten crisis te maken had.
Zomer 2010. De enige acties van deze zomer zijn oranje en zijn niet bepaald hárde acties. Mensen, het moest toch allemaal anders in de tuinbouw en de groente-afzet? Maar er gaat helemaal niks anders. Zoals dat ook na de zomer van 2008 niet het geval was. En ook niet na de zomer van 2007 of die van 2006 (best heet ook) of die van 2005, 2004 of 2003 (nog heter).
Nee, de zomer van 1995, dát was er nog eens een. Tóén gebeurde er ook echt eens een keer wat. Toen gebeurde The Greenery. Maar eigenlijk, kijkend met de wijsheid van nu in het achterhoofd, gebeurde er ook weer niet zo heel erg veel.
We worden toch eigenlijk allemaal alleen maar ouder. Ook degenen die zich weinig wensen te herinneren.
Rik Prikkel,
3 augustus 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten