Een nieuw logo dat een oud beeldmerk vervangt is bijna per definitie een raar plaatje. Het nieuwe logo van de Rabobank was even schrikken. BP dat straks komt met een bloem als logo, ook raar. Veronica dat ineens Yorin heet, heel erg raar.
Hoe raar het oude plaatje ook was, je was eraan gewend. Het oude logo van veiling ZON in Grubbenvorst bijvoorbeeld. Dat was pas raar. Twee vleugeltjes met een zakje eronder. Of waren het twee blaadjes met een druppel eronder? Of twee konijnenoren met een konijnenneus eronder? Het bleek een ontkiemend zaadje te zijn. Maakt ook allemaal niet uit. Het was gewoon het logo van ZON.
En dan komt ineens een nieuw logo uit de lucht gevallen. Zoals het een goed logo betaamt is het de eenvoud zelve: een blauwe lijn die van binnen naar buiten (of andersom) spiraalt op een donkeroranje achtergrond.
Ik ga niet ageren tegen het feit dat dit logo in al zijn simpelheid vast en zeker een erg duur design bij een erg duur bureau is geweest. Zal trouwens wel meevallen, want de verschillende dochters hebben allemaal een uitvergroot stukje van dat logo als hun eigen logo. Daarmee heeft ZON vast weer veel uitgespaard. Maar ga dat dan niet dikdoenerig zitten verdoezelen door dat in het business-Engels endorsed identity te noemen. Verzin daar dan liever het woordje dochterlogo’s voor. Daar zitten tenminste nog twee zachte G’en in.
Rik Prikkel 15/2001
Geen opmerkingen:
Een reactie posten