Paars I heeft het niet onaardig gedaan. Maar voor dat warrige excuusprogramma dat van een randstadkabinet een waarlijk nationale regering moest maken, daar moet Paars II toch eens iets beters verzinnen. Ik heb het over Plattelandsvernieuwing. Dat is te veel aan de boeren overgelaten. En echte plattelandsvernieuwing kún je natuurlijk niet aan de boeren overlaten. Hoe lang hebben die nu al de kans gehad om dat platteland eens echt grondig te vernieuwen? Eeuwen en eeuwen. En wat is er van terecht gekomen? Geen moer. Maar dan de tuinbouw. Wakkere jongens. Verzinnen voortdurend nieuwe dingen. Folie in te gekke patroontjes over de asperges, natuurvriendelijke fruitboomgaarden, elke paar jaar een nieuwe (hogere) kas met nieuwe dingen erin om energie te besparen en producten met nieuwe kleurtjes en vormpjes, nieuwe soorten paddestoelen waarvan we zelfs nog nooit gehoord hebben en ga zo maar door. Dat is tenminste plattelandsvernieuwing. Maar waardering ho maar. Uitbreidingsplannen van de tuinbouw naar streken waar ze tot nu toe alleen maar eindeloos graan of aardappelen verbouwden of gras met hier en daar een koe erop, stuiten doorgaans op nogal wat verzet. Het platteland wil wel vernieuwen, maar dan graag zo dat het er zoveel mogelijk hetzelfde blijft uitzien.
Rik Prikkel, 37/1998
Geen opmerkingen:
Een reactie posten