Mijn schoonfamilieleden die de tuinbouw alleen maar van de buitenkant kennen, die zeggen wel eens tegen mij: “Rik, jij zult wel stevig ontbijten.” Die zien de tuinder als een soort voorhistorisch oermens die elke dag bij het ochtendkrieken hompen brood naar binnen gaat zitten werken, belegd met zelfgerookte ham en vetspek, vers onder de kip vandaan geraapte eieren en natuurlijk met allerlei producten uit de eigen tuin. Ik zou elke morgen aan de gebakken tomaat zitten en stokbroden met komkommer en sla, versterkt met allerhande kazen en ambachtelijke plattelandboters van naburige boerenbedrijven. Want er moeten natuurlijk wel genoeg calorieën aan zo’n werkmansontbijt hangen. Anders zou de tuinder al halverwege de ochtend ten prooi vallen aan een verflauwing tussen de plantjes.
Er is ook wel eens gesuggereerd dat ik ’s morgens vroeg al aan het biefstuk en de pasta zou zitten, alsof ik een wielrenner was die een zware bergetappe moest gaan rijden of een klassieker over kasseien en kuitenbijtend steile heuveltjes.
Ach ja, de karikaturen waar de tuinbouw al niet mee te kampen heeft. Maar daar wordt naar mijn bescheiden mening door sommigen dan weer al te luidkeels tegen in gebracht dat het werk tussen de groenten en het fruit níet meer zwaar en vies zou zijn. Meer vergelijkbaar met een dagje in een stembureau met de Gemeenteraadsverkiezingen. Maar dan afwisselender. Wat natuurlijk ook onzin is.
Vanmorgen was mijn werkdag in elk geval ietsje afwisselender, omdat ik eerst op de fiets naar het dichtstbijzijnde stembureau ben gegaan. Toch nog drie kilometer heen en weer drie kilometer terug. Maar het was mooi weer. En in plaats van drie boterhammen en een glas melk met drinkontbijtpoeder (was trendy, is weer helemaal uit, maar wij zweren er nog steeds bij), heb ik vanochtend er één boterham extra met Light halvarine met extra Omega 3 en 6 en pindakaas met cashewnoten gegeten. Ik hoop dat ik er de lunch mee haal.
Rik Prikkel
10/2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten