Opvallen in het peloton

Wilt u weten hoe u kunt opvallen? Kijk dan naar een wielerpeloton. Dat bestaat uit heel veel mannetjes op racefietsen en ze hebben allemaal truitjes en broeken aan met namen van bedrijven erop. Rabobank bijvoorbeeld is een heel bekende wielrennaam. Maar u hebt vast ook wel eens gehoord van Quickstep, Lampre, Garmin, Skil of Cofidis. Wat voor bedrijven dat zijn, dat weet u dan vaak weer niet. Maar het begint altijd met naamsbekendheid.

Om die naamsbekendheid te vergroten geven ze de truitjes een zo opvallend mogelijke kleur en laten ze de firmanaam er in zo dik mogelijke letters op drukken. Dan nemen ze wielrenners in dienst die erg hard kunnen fietsen en die moeten dan zo veel mogelijk aan kop gaan fietsen als er een camera in de buurt is. En als het even kan moeten ze ook nog aan kop fietsen als er een dikke witte streep dwars over de weg is gekalkt en daar een spandoek boven hangt waar Finish op staat.

Ik mag daar graag naar kijken. En u ook. Want in de tuinbouw houden we wel van doordouwers die dubbelgevouwen tegen de wind in en kronkelend over rare weggetjes voor een kleine kans op een hoofdprijs zich de longen uit het lijf werken.

Ik kijk zelfs naar een beeldverslag van de Ronde van Drenthe. Zag daar verleden week ook hoe je er in slaagt niet op te vallen terwijl je renners één en twee worden. Belangrijk is namelijk ook het mannetje dat namens Studio Sport de microfoon hanteert. “In de kopgroep namens Cervelo Charlotte Becker, namens Lotto Rochelle Gilmore, van Team Columbia Adrie Visser en in de groene trui Loes Gunnewijk.”

Die groene trui dat was dus de trui van de ploeg Nederland Bloeit. Betaald dus eigenlijk door alle Nederlandse boeren en tuinders. Maar kennelijk was er geen geld voor dikke letters. Loes wist in haar groene trui met een verschroeiende tempoversnelling de rest van de groep los te rijden. En een ploeggenote werd in de sprint ook nog eens tweede. Wat een succes. Bijdrage aan onze naamsbekendheid? Nul.

Rik Prikkel

16/2010