dinsdag 2 oktober 2012

Nostalgie en zelfbedrog

Onderzoek heeft aangetoond dat we het van nostalgie daadwerkelijk warm krijgen. Het einde van het jaar met zijn winterse kou is daarom een prima tijd voor die warme gevoelens van ouderwetse gezelligheid, met ouderwetse oliebollen, ouderwets huiselijk gedoe in familiekring en de ouderwets goeie muziek van de Top 2000.

Gaat dat ook op voor de tuinbouw?

We doen wel eens net alsof het in België nog is zoals het ooit in die goeie ouwe tijd in Nederland was. Je hebt er nog ouderwetse veilingen, met een ouderwetse klok.

Ze hebben er nog een ouderwets Centraal Bureau.

Er wordt ouderwets kritisch naar de kwaliteit van de producten gekeken.

Ze hebben er dan ook een ouderwets betrouwbaar kwaliteitslabel.

Je zou er zowaar nostalgisch van worden.

Maar ze hebben er ook Delhaize. Omdat wij hier in Nederland verder nooit zoveel horen over deze supermarktketen, moet ik persoonlijk nog steeds automatisch terugdenken aan de Bende van Nijvel. Die overviel bij voorkeur op zeer bloederige wijze filialen van Delhaize. Maar er is nu een nieuwe reden om bij het noemen van de naam Delhaize een akelige trek op het gezicht te krijgen. De Belgische retailer schijnt namelijk de uitvinder te zijn van een nieuw soort wurgcontract. Ze laten er zeven Belgische leveranciers van appels en peren via een offerte een gooi doen naar de levering gedurende één maand. De leverancier met de laagste prijs mag 60 procent van de hoeveelheid leveren. De nummer twee mag, als hij dat wil, de rest leveren, tegen diezelfde laagste prijs.

Misschien ook wel ouderwets, eigenlijk. Want de supermarkt van de toekomst zou zich toch juist gaan onderscheiden met een hartverwarmende mix van duurzaamheid en eerlijk zaken doen? Deze grove machtspolitiek is dan inderdaad ouderwets. Wat maar bewijst dat door een nostalgische bril naar het verleden kijken een gelijk staat aan zelfbedrog.

Betekent dat dan dat je het van zelfbedrog warm krijgt?

Rik Prikkel

december 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten